متولد شده ام در دنیای بی بهار
و در میان دستانی سنگی
قامتم را باهیاهویی برافراشتم
که مرا به خفقان می کشید.
به نابودی ونیستی
تاروپودم را در منجلابی بافتند که
خوف و وحشت بیداد می کرد
تشویش . تنها آهنگ زندگی ام
و غربت. تنها رنگ آشیانه ام
سر در گریبان
و در پی سرابی روانه ام
به سایبانی می اندیشم
که شاید باشد!
خدایا قلب مرا بر گیر و به جای آن قلب خود را به من عطا کن
کسی ما را نمی پرسد کسی ما را نمی جوید
23591 بازدید
27 بازدید امروز
1 بازدید دیروز
31 بازدید یک هفته گذشته
Powered by Gegli Social Network (Gohardasht.com)
Copyright ©2003-2024 Gegli Social Network (Gohardasht) - All Rights Reserved
Developed by Dr. Mohammad Hajarian